ژاپنی ها و علاقه شدید آنها به کیت کت

بیشتر مردم جهان، کیت کت رو واسه صرف چای یا قهوه و در اوقات فراغت شون استفاده می کنن. باور عموم بر اون هستش که کیت کت از ویفر و شکلات شیری ساخته شده اما در ژاپن تصور به طور کامل متفاوتی نسبت این نوع شکلات هست.

کسی مزه هایی از این شکلات مثل طعم کدو، چای سیز، سیب شینشو (Shinshu apple) و ساندویچ دانه ادزوکی (adzuki bean sandwich) خورده؟ اینا مزه های کیت کت در ژاپن هستن. البته مزه های فراوون دیگری هم پیدا میشه که کمتر عجیب و غریب هستن. اینا مزه هایی هستن که به وسیله سرآشپزهایی چون آقای تاکاجی که متخصص خوراک شناسی همه، ایجاد می شه.

ورود کیت کت به بازار شکلاتای جهان در سال ۱۹۳۰ و در کشور انگستان، در شمال شهر یورک بود. این شکلات تا سال ۱۹۸۰ نامعلوم موند. تا اینکه در همین سال، یه شرکت محلی به نام رونتری (Rowntree) به وسیله شرکت بزرگ مواد غذایی نستل (Nestle) سویئس خریداری شد.

مزه شکلات

از وقتی که کیت کت وار بازار شد، در ژاپن بیشتر از ۳۰۰ طعم متفاوت پیدا کرد.
ژاپنیا از کشورهایی هستن که مردم اون علاقه زیادی به کیک کت دارن.

انفجار طعما

واسابی(Wasabi)، چای سبز، سرکه لیمو و سیب زمینی شیرین از جمله عجیب ترین طعمای کیت کت هستن.

سرآشپز ژاپنی یاسوما تاکاجی (Yasumasa Takagi)، واسه اضافه کردن مزه ها و طعمای جدید به کیت کتا، کارمندانی رو استخدام کرده. ایشون یه خوراک شناس سرشناسه و مزه های خاصی رو واسه کیت کتا بوجود میاره.

ایشون واسه ایجاد تنوع در طعم کیت کتا از شکلای جور واجور و اقسام طعم دهنده ها و چایا استفاده می کنه.

مواد اصلی تشکیل دهنده این شکلاتا در داخل کشور ژاپن تولید و بسته بندی می شن.

کیت کت کره ای هم نوع دیگری از کیت هاییه که در ژاپن تولید می شه.

شکلای جور واجور جور واجور شکلاتای کیت کت فقط در مغازه آقای تاکاجی و ۸ مغازه دیگه در ژاپن پیدا میشه.

در مغازهایی که کیت کت میفروشن، حتی لوسترهای مغازه هم از جنس شکلات هستن.

در بعضی مواقع که کیت کتا واسه حراج گذاشته می شه، بعضی از شکلای جور واجور اون، باید قبل از مصرف پخته شن.

در میان ژاپنیا بسیار رایجه که از این نوع شکلات به عنوان هدیه و یا واسه شانس آوردن در مراحل امتحان استفاده می شه.
کیت کت بسیار مثل کلمه کیتو کاتو (Kito Kato) در زبون ژاپنی و به معنی “برنده شدنی حتمی” (To Surely Win) است.

برد فرمول این شکلاتا

بیشتر در کشوری مانند ژاپن هیچ ضمانتی وجود نداره که برندی وارد و به دنبال اون توفیق زیادی حاصل کنه.
پس چیجوری این اتفاق در مورد کیت کت افتاده؟

بله دلیل اصلی تلاش و کار شبانه روزی گروهی از کارمندان شرکت کیت کت در شهر کّب (Kobe)، از شهرهای غربی ژاپنه. خوش اقبالی برند کیت کت در ژاپن به این دلیله که بسیار مثل کلمه کیتو کاتو (kito kato) به معنی “برنده شدنی حتمی” در زبون ژاپنیه.

در وقتی که علم آوزان یا دانشجویان ژاپنی در بالاترین درجه فشار و استرس امتحاناتشان، کیت کت رو بهترین همراه خود واسه شکست دادن اون آزمون می دونن.

هم اینکه این نوع شکلات در این کشور واسه هدیه دادن هم بسیار رواج داره.
رایوجی ماکی (Ryoji Maki) مدیر فروش شرکت کیت کت در ژاپن میگه: “علاقه زیادی در میان ژاپنیا هست که واسه هدیه دادن به هم از این شکلاتا در بسته بندی جور واجور اون استفاده کنن.”

انقلاب طعما 

براساس چیزی که آقای رایوجی ماکی میگه، از سال ۲۰۰۰ شرکت کیت کت در ژاپن شروع به ارائه رنگا و مزه های جور واجور این نوع شکلات کرد.
درواقع درخواست مردم این کشور بود که اندازه تولید و تنوع رو رقم می زد و قیمت پایانی تموم شده اون واسه مشتری هم از اهمیت زیادی بهره مند بود.

ماکی میگه در ژاپن هرساله درحدود ۲۰۰۰ محصول جدید شیرین معرفی می شه پس پس شاید واسه مردم ژاپن، تنها ارائه شکلاتای قهوه ای، تلخ و یا شیری کافی نباشه.

در سال ۲۰۱۲ کیت کت مبادرت به تاسیس شرکت محلی با نام مایجی (Meiji) کرد.

اندازه تولید

هر روز در حدود ۴ میلیون کیت کت دو تیکه ای در اندازه کوچیک (نوع ستنی و قدیمی اون)، از کارخانه روونه بازار می شه که برابر ۱٫۵ میلیارد در ساله. این وقتیه که سرآشپز تاکاجی، قدرت هنرنمایی پیدا می کنه و اجازه نمی ده این شکلاتا به همون صوزت باقی بمونن.

تاکاجی میگه وقتی که در فرانسه و بلژیک دوره های آموزش آشپزی می گذروندم، به خودم می گفتم که این وظیفه منه که میان فرهنگ غرب و ژاپن پل ارتباطی برقرار کنم.

تاکاجی بعد از صحبتا و جلسات زیادی که بر سر این کار داشت، موافقت کرد که در آشپزخانه خودش و با استانداردهای بالایی که مورد توجه داره، این کار رو پیش ببره.

حالا شکلاتای مزه دار اون با کیفیت بالا تولید و در ۸ قنادی و فروشگاه زنجیره ای فروخته می شه.

اولین بار در سال ۲۰۱۴ مغازهایی این چنینی گشایش پیدا کردن و خصوصا شکلاتایی که به وسیله تاکاجی درست شده بود همه به فروش رفتن.

امروزه در مکانای عمومی چون ایستگاه های مترو و فرودگاه های ژاپن بسته بندیای این شکلات رو که مزه دار و جور واجور هم شدن، قابل خریداری و یا هدیه دادن هستن.

البته شکلای جور واجور خاصی از این نوع شکلات به خاطر صادرات هم ساخته می شه.
تاکاجی از آروزها و اهداف خود رو فرستادن خلاقانه شکلاتای ژاپنی در کنار صنایع دستی این کشور به بقیه کشورها عنوان می کنه.